اوتیسم خفیف در نوجوانی

اوتیسم خفیف در نوجوانی

اوتیسم اختلالی است که در طول زندگی فرد با او همراه است و در هر مرحله از زندگی ممکن است علائم و نیاز های خاص خود را داشته باشد. از آن جایی که یکی از مهم ترین مراحل زندگی فرد نوجوانی است، نیاز است که اوتیسم خفیف در نوجوانی و علائم آن را بشناسیم تا به درک بهتر و ارائه خدمات مورد نیاز به آن ها در مسیر درستی قرار بگیریم.

اختلال طیف اوتیسم، مجموعه ای گسترده از مشکلات رشدی عصبی است که با مولفه های خاصی مورد توجه قرار می گیرند. بطور مثال؛ مشکل در تعاملات اجتماعی، عدم برقراری تماس چشمی، رفتارهای کلیشه ای و تکراری و علایق محدود. اختلال طیف اوتیسم با شدت های مختلف بروز می کنند و علائم متفاوتی در هر سطح ممکن است مشاهده شود. با افزایش سن ممکن است علائم اولیه اختلال دستخوش تغییر شوند و علائمی که در کودکی وجود داشتند در نوجوانی به شکل دیگری بروز می کنند.

برای دریافت نوبت غربالگری و کارنامه رشد رایگان فرم ذیل را تکمیل نمایید.

بعد از پر کردن فرم زیر منتظر تماس همکاران برای نوبت دهی باشید.

فرم دریافت نوبت غربالگری و کارنامه رشد رایگان

ثبت اطلاعات برای دریافت نوبت غربالگری و کارنامه رشد رایگان
نکته مهم برای مراجعین خارج از ایران: جهت ارتباط با پذیرش از طریق واتس اپ 09381708285 (خانم دوستی) اقدام کنید.
    

علائم رایج اوتیسم در نوجوانی چیست؟

علائم اوتیسم در هر سن، جنسیت و محیطی از فرد به فرد دیگری متفاوت است. البته علائم اوتیسم در سن نوجوانی به علائم بزرگسالی بسیار شبیه است. از نشانه های شایع اوتیسم در نوجوانی می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • مشکل در برقراری ارتباطات اجتماعی و تعاملات
  • مشکل در درک احساسات و دیدگاه های طرف مقابل
  • رفتارهای تکراری و کلیشه ای مانند تکان دادن سر
  • وابستگی غیرعادی به روتین های روزمره مانند عبور از مسیرهای ثابت برای رفتن به مدرسه و مقاومت در برابر تغییر

برخی از افراد مبتلا به اوتیسم علائم را در سطح خفیف نشان می دهند که با حمایت کمی می توانند نیازهای خود را برطرف کنند و تعاملات قابل قبولی را برقرار کنند اما برخی ممکن است علائم شدیدی نشان دهند که نیاز به حمایت قابل توجه داشته باشند و استقلال را تجربه نکنند.

علائم اوتیسم چه زمانی بروز می کنند؟

علائم اوتیسم با افزایش سن تغییر می کنند، اگر اوتیسم به دلایل مختلفی در کودکی تشخیص داده نشوند ممکن است در نوجوانی و بزرگسالی مورد توجه قرار گیرند. علائم اوتیسم در نوجوانی ممکن است در دوران راهنمایی یا دبیرستان با تغییرات خلق و خو یا مشکل در روابط اجتماعی و دوستیابی مورد توجه قرار گیرد.

علائم اوتیسم در نوجوانی

در اینجا علائم اوتیسم را در سطح خفیف ، متوسط و شدید مورد بررسی قرار می دهیم؛

سطح خفیف:

  • رفتارهای تکراری و کلیشه ای مانند تکان دادن دست
  • استفاده از گفتار به صورت رسمی و نه عامیانه
  • خودداری از تماس چشمی
  • وجود علایق خاص و محدود
  • عدم درک مناسب از زبان بدن درگیران در مکالمات
  • عدم درک شوخی و استعارات
  • مشکل در دوست یابی و تمایل به تنهایی
  • مشکل در سازماندهی درست وظایف و تکالیف محول شده.
  • ممکن است تا حدی به استقلال و خودکفایی رسیده باشند.
  • داشتن حافظه خوب

سطح متوسط و شدید:

  • مشکلات جدی در گفتار و زبان، ممکن است هرگز صحبت نکنند یا مهارت های کلامی محدودی داشته باشند.
  • در انجام کارهای روزمره مانند لباس پوشیدن، مرتب کردن وسایل با مشکل روبرو هستند و نیاز به کمک مراقبین دارند.
  • عدم انعطاف در روزمرگی و با ایجاد تغییر در روتین ها پریشان می شوند.
  • حرکات کلیشه و تکراری شدید و غیرقابل کنترل
  • رفتارهای چالش برانگیز مانندن پرخاشگری

تشخیص اوتیسم خفیف به چه صورت است؟

تشخیص رسمی و قطعی برای اوتیسم خفیف وجود ندارد اما با وجود مشخصه های خاصی که برای این اختلال در نظر گرفته شده است می توان به وجود آن شک کرد و با مراجعه به متخصص و انجام مشاهدات لازم و مصاحبه با والدین و مراقبین به تشخیص دقیق تری دست یافت. محققین بیان کردند که علائم اوتیسم قبل از سه سالگی بروز می کنند اما گاهی اوقات نشانه ها به قدری خفیف هستند که نادیده گرفته می شوند و ممکن است بعد از سه سالگی و با افزایش سن با تغییر در نشانه ها مورد توجه قرار گیرند.

منظور از اوتیسم خفیف در نوجوانی چیست؟

فرد نوجوانی که مبتلا به اوتیسم خفیف  است ممکن است در توانایی های آکادمیک عملکرد قابل قبولی داشته باشد اما در تعاملات اجتماعی با مشکل روبرو باشد. همچنین وجود مشکلات حسی نیز گزارش شده است. این افراد ممکن است در تغییر قوانین کلاس و مدرسه یا سازگاری با آن ها مشکل داشته باشند. ممکن است به صداهای بلند یا نور زیاد واکنش بیش از حد نشان دهد یا به روتین های خاصی همواره پایبند باشد.

معیارهای تشخیصی اوتیسم خفیف چیست؟

افراد مبتلا به اوتیسم خفیف، در سطح ۱ در نظر گرفته می شوند. در سطح ۱، فرد مبتلا به اوتیسم نیاز به حمایت کمتری نسبت به سایر سطوح شدت دارد. البته باید توجه داشت افراد مبتلا به اوتیسم خفیف ممکن است در برخی موقعیت ها نیاز به حمایت کم و در برخی موقعیت ها نیاز به حمایت بسیار داشته باشند.

چگونه به نوجوان مبتلا به اوتیسم کمک کنیم؟

نوجوانان مبتلا به اوتیسم تغییرات شدیدتری در خلق و خو نشان می دهند در نتیجه والدین و اطرافیان با در نظر گرفتن این ویژگی ها باید اقدامات لازم را در جهت حمایت از آن ها فراهم کنند.

  • در ایجاد اعتماد بنفس در ارتباطات اجتماعی در نوجوان خود بکوشید.
  • نقاط قوت نوجوان خود را مورد هدف قرار دهید و آن ها را تقویت کنید.
  • تفاوت های آن ها را بشناسید و هرگز از مقایسه استفاده نکنید.
  • به او محبت کنید و همواره از او حمایت کنید. در صورت مواجهه با جالش های نوجوانی با متخصص یا درمانگر خود مشورت کنید.

در پایان توجه داشته باشید که علائم ذکر شده در جهت آگاهی شما از نشانه های اوتیسم در نوجوانان است و وجود یک یا دو مورد از آن ها وجود اوتیسم را تضمین نخواهد کرد. در صورت مشاهده علائم و ویژگی های قابل توجه در نوجوان خود به متخصص مربوطه مراجعه کنید.

2 دیدگاه دربارهٔ «اوتیسم خفیف در نوجوانی»

  1. بچه ها از او شده نمی داند چه حرفی را کجا بزند مدام به او می گویم و یادآوری می کنم مراقب حرکات و رفتارش باشد تا بتواند دوستان خود را نگه دارد خیلی و بی علت می خندد به طوری که معلم و دوستانش به او اعتراض می کنند. رفتارهای وسواسی دارد به تازگی شب ها بی دلیل می ترسد و مدام در را چک می کند که قفل باشد. خیلی در تخیلات خود فرو می رود و همین عامل به درس او ضربه زده.جویدن را دوست دارد و همش دنبال یک چیز پلاستیکی می گردد که بجود. روزهای تعطیل که خیلی در خانه می ماند شروع می کند به جویدن ناخن و کندن پوست پا و لب.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

تماس و مشاوره