علائم اوتیسم در بزرگسالان

علائم اوتیسم در بزرگسالان

افزایش آگاهی در مورد علائم اوتیسم بزرگسالان، گزینه هایی برای راهکارهای درمانی و کنترلی در هر جامعه ای مهیا می کند. علاوه بر این در صورت شناسایی این اختلال در بزرگسالی اقدامات لازم در جنبه های تحصیلی و شغلی و همچنین حمایت های لازم ارائه می شوند. به گفته مرکز کنترل بیماری ،  اوتیسم در تمام سنین نژادها، قومیت‌ها وجود دارد.

اوتیسم چه اختلالی است؟

اختلال طیف اوتیسم یکی از شایع ترین اختلالات عصبی در دوران رشد می باشد. این افراد در روابط اجتماعی دچار مشکل می شوند و دارای علایق محدود و رفتارهای کلیشه ای هستند. استفاده از واژه اختلال طیف اوتیسم مناسب تر است؛ زیرا این اختلال مجموعه وسیعی از علائم را در برمی گیرد.

سطوح شدت اختلال طیف اوتیسم چیست؟

  1. سطح یک : نیازمند حمایت
  2. سطح دو : نیازمند حمایت زیاد
  3. سطح سه : نیازمند حمایت قابل توجه

علامت های اوتیسم در بزرگسالی چیست؟

  • مشکل در ارتباطات اجتماعی و دوست یابی : رفتارهای غیرمعمول و علایق محدود این افراد در بزرگسالی نیز می تواند روابط آن ها را با چالش روبرو کند. ارتباطات مداوم و مفید تقریبا برای این افراد غیرممکن است و با مشکلات زیادی مواجه می شود.
  • اختلال در پردازش حسی: بسیاری از افراد مبتلا به اوتیسم نسبت به محرک های حسی واکنش های غیرعادی، کمتر از حد یا بیشتر از حد بروز می دهند. این افراد از در معرض قرار گرفتن محرک های حسی جدید مثل بو، صدا، نور و … اجتناب می کنند.
  • فقدان همدردی: فهم دیدگاه های افراد مختلف در شرایط متفاوت برای این افراد بسیار مشکل است در نتیجه این افراد در همدردی و درک احساسات طرف مقابل دچار چالش می شوند.
  • مشکل در ارتباطات کلامی (مشکل در گفتار و زبان) : حدود ۴۰ درصد از افراد مبتلا به اوتیسم، کلام ندارند و در رشد گفتار و زبان با مشکل مواجه هستند. حتی آن دسته از مبتلایان که کلام دارند نیز در برقراری ارتباط موثر با مشکلاتی دست و پنجه نرم می کنند. این افراد در شروع و ادامه مکالمات، در نوبت گیری خاص مکالمه، درخواست و اصلاح گفتار ضعف دارند.
  • الگوی گفتار یکنواخت و ساده و بی احساس
  • عدم درک شوخی ها و استعاره ها
  • مشکل در ارتباطات غیرکلامی: افراد مبتلا به اوتیسم حتی در بزرگسالی نیز در برقراری تماس چشمی مشکل دارند. این افراد در درک بیانات چهره ای و استفاده از آن ها ناتوان هستند.
  • رفتار های کلیشه ای و تکراری : این افراد نوعی رفتار تکراری و غیرمعمول از خود نشان می دهند مانند حرکات دست یا پا
  • الزام به داشتن زندگی روتین و بدون تغییر: خروج از روتین های روزمره در این افراد موجب اصطراب و بهم ریختگی ذهنی آن ها می شود.
  • مشکلات خواب : این مشکل به عنوان یک مشخصه برجسته در این افراد نیست ولی می توان به عنوان یکی از مشکلات افراد بزرگسال مبتلا به اوتیسم برشمرد.
  • علاقه شدید و خاص به یک یا چند زمینه: یکی از نشانه های افراد بزرگسال مبتلا به اوتیسم، علاقه و شوق زیاد درباره موضوعاتی خاص مانند ریاضیات، سرگرمی خاص، موسیقی، تاریخ و …
  • مشکلات جسمی : یبوست – مشکلات گوارشی – بیماری های عفونی
  • دست و پا چلفتگی

تشخیص اوتیسم در بزرگسالان چگونه است؟

تشخیص اوتیسم در بزرگسالی با چالش هایی روبرو است و ممکن است با سایر اختلالات دچار تداخل شود. وجود یک یا دو مورد از نشانه های بالا، علامت وجود اوتیسم نیست. در صورتی که سه مورد یا بیشتر از این علائم به مدت طوانی مشاهده شده است به متخصص مراجعه کنید و مورد معاینه و ارزیابی قرار گیرید. متخصصین با مشاهدات و تاریخچه گیری سعی در تشخیص درست این اختلال دارند.

متخصص و روانپزشک علائم اوتیسم در بزرگسالان را چگونه تشخیص می دهد؟

آزمایش خاصی برای تشخیص این اختلال وجود ندارد بنابراین متخصص و روانپزشک باید:

  • تعاملات اجتماعی و روابط فرد را مشاهده کرده و یا از خود یا اعضای خانواده جویا شود.
  • ارزیابی قابلیت های شنوایی، هوشی، گفتاری و زبانی و رفتاری باید مورد ارزیابی قرار گیرند.
  • آموزش هایی که تا کنون دریافت کرده است را مورد بررسی قرار دهد.
  • آزمایش های ژنتیک را در نظر بگیرد.

اوتیسم در بزرگسالی درمان دارد؟

در اختلالاتی مانند اختلال طیف اوتیسم که درمان قطعی ندارد؛ بهترین راه درمان و کاهش علائم استفاده از روش‌هایی است که با تجربه از تعامل با افراد دارای اوتیسم به دست آمده است.

  • دارودرمانی: متخصصان برای کاهش افسردگی یا اضطراب گاهی داروهایی تجویز می کنند.
  • رفتاردرمانی: در جهت اصلاح و کنترل رفتارهای غیرعادی
  • توانبخشی : توانبخشی حرفه ای شامل گفتاردرمانی، کاردرمانی، فیزیوتراپی
  • آموزش ویژه: در جهت بهبود مهارت های ارتباطی و آموزش استراتژی های خاص

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

تماس و مشاوره