انواع اوتیسم

انواع اوتیسم

اختلال طیف اوتیسم، مجموعه ای از اختلالات رشد عصبی است که فرد مبتلا با مشکلات متعددی در تعاملات اجتماعی، گفتار، ارتباط کلامی و غیرکلامی، تماس چشمی دست و پنجه نرم می کند. وجود رفتارهای تکراری و کلیشه ای نیز از مشخصه های این اختلال به شمار می آید. افراد مبتلا به اوتیسم نمی توانند احساسات درونی خود را بروز دهند و در درک احساسات دیگران و تئوری ذهن نیز با مشکل مواجه هستند.در ادامه به انواع اوتیسم می پردازیم.

ویژگی های اوتیسم

علائم اوتیسم تا قبل از ۳ سالگی شروع می شوند و در طول زندگی باقی می مانند اگرچه با افزایش سن ممکن است علائم تغییر کنند. برخی از کودکان مبتلا به اوتیسم برخی از مهارت ها مانند گفتار و زبان را کسب می کنند اما با گذر زمان ان ها را از دست می دهند.

  • مشکل در برقراری ارتباط و تعاملات اجتماعی
  • صحبت مکردن یا داشتن الگوهای گفتاری غیرعادی
  • مشکل در دوست یابی
  • مشکل در شروع و ادامه مکالمات
  • رفتار تکراری و کلیشه ای
  • ترجیح بر یکنواختی و روتین های روزمره
  • حساسیت زیاد یا کم به محرک های حسی

دسته بندی های انواع اوتیسم

دسته بندی های مختلفی برای اختلال انواع اوتیسم در نظر گرفته شده است که برخی قدیمی و برخی جدید هستند؛ به طور مثال دسته بندی هایی براساس ریشه بیماری- انواع اختلال- سطوح بیماری

امروزه همه موارد زیر مجموعه «اختلالات طیف اوتیسم» هستند.

  • تقسیم بندی اوتیسم براساس ریشه اختلال :
  • اختلال در زبان : ممکن است اوتیسم باعث مشکل در گفتار شود و فرد برخی از توانایی های زبانی خود را از دست بدهد و یا با اختلال زبانی مواجه باشد.
  • اختلال در هوش : نقص در عملکردهای هوشی و شناختی نیز می تواند یکی از عوامل باشد.
  • اختلال رفتاری : نابسامانی های عصبی باعث بروز اختلالات رفتاری و الگوهای رفتاری تکراری و کلیشه ای می شود.
  • اختلال ژنتیکی : همراهی اوتیسم با اختلالات دیگر مانند انواع سندرم ها
  • تقسیم بندی اوتیسم بر اساس نوع اختلال :
  • درخودماندگی
  • اسپرگر
  • اختلال فراگیر رشد  PDD 
  • اختلال فروپاشی دوران کودکی CDD

درخودماندگی

درخودماندگی یا اوتیسم کلاسیک معمولا اولین موردی است که با شنیدن اوتیسم به آن اشاره خواهد شد . در دسته بندی جدید اختلالات طیف اوتیسم بسیاری از انواع آن زیرمجموعه همین دسته هستند. از علائم در خودماندگی، توانایی پایین در برقراری ارتباط و وجود رفتارهای کلیشه ای و تکرار شونده است.

سندرم اسپرگر(AS)

نوعی اختلال رشدی عصبی است که مشکلاتی در تعامل اجتماعی و ارتباطات غیرکلامی دارند ولی نسبت به اختلال اوتیسم علائم کمتری دارند. وجود رفتارهای تکراری و علایق محدود نیز از مشخصه های این اختلال است. این کودکان مشکلات زبانی چشمگیری ندارند و از نظر سطح هوشی در درجه قابل قبولی قرار دارند. اما همچنان در برقراری ارتباط با مشکل مواجه هستند.

اختلال فراگیر رشد(PDD)

گروهی از اختلالات که با تاخیر در رشد چندین مهارت و عملکرد اساسی از جمله تعاملات اجتماعی و برقراری ارتباط مشخص می شوند. این اختلال از آسپرگر شدیدتر و از اوتیسم خفیف تر است و در زیرمجموعه اختلالات طیف اوتیسم قرار می گیرد.

اختلال فروپاشی دوران کودکی

نادر ترین و شدید قسمت از طیف این اختلال است. این کودکان مهارت های مختلفی که کسب کرده اند را از دست می دهند و به شدت پسرفت می کنند.

  • تقسیم بندی اوتیسم بر اساس سطوح بیماری:
  • سطح ۱: مشکلات خفیف تر و نیاز به حمایت
  • سطح ۲: مشکلات متوسط و نیاز به حمایت قابل توجه
  • سطح ۳: مشکلات شدید و نیاز به حمایت حداکثری
انواع اوتیسم

علل ابتلا به اوتیسم

عوامل مختلفی ممکن است در بروز اوتیسم نقش داشته باشند که هنوز به طور قطعی تایید نشده اند. این عوامل شامل عوامل ژنتیکی و عوامل محیطی است.

عوامل ژنتیکی : بسیاری از دانشمندان بر این باورند که ژن ها از عوامل اصلی بروز اوتیسم هستند و کودکانی که سابقه خانوادگی اوتیسم داشتند در معرص خطر بالاتری قرار دارند.

عوامل محیطی : مصرف داروها، الکل و دخانیات یا قرار گرفتن در معرض الودگی ها و سموم در زمان بارداری نیز احتمال بروز این اختلال را افزایش می دهد.

روش های درمانی اوتیسم

در حال حاضر روش درمان قطعی برای اوتیسم وجود ندارد اما روش های کنترلی مفیدی برای کمک به این افراد پیشنهاد شده است. روش های درمانی شامل روش های دارویی و توانبخشی است که به بررسی آن ها می پردازیم:

روش های توانبخشی شامل :

  • گفتاردرمانی
  • کاردرمانی
  • رفتاردرمانی
  • ABA
  • نوروفیدبک
  • TEACCH

روش های دارویی :

  • اکسیژن درمانی
  • ملاتونین برای مشکلات خواب
  • داروهای ارامبخش
  • ویتامین درمانی

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

تماس و مشاوره