ظاهر کودکان اوتیسمی

اختلال طیف اوتیسم یا درخودماندگی نوعی اختلال عصبی است که در دوران رشد بروز می کند و کودک مبتلا در برقراری ارتباط با اطرافیان و تعاملات اجتماعی با مشکلاتی روبرو خواهد بود. در واقع در ظاهر کودکان مبتلا به اوتیسم مشخصه دقیق و مشخصی وجود ندارد و در نگاه اول هیچ تفاوت خاصی در چهره آن ها دیده نمی شود اما در ادامه به بررسی دقیق تفاوت های ظاهری این کودکان خواهیم پرداخت. آیا ظاهر کودکان اوتیسمی متفاوت است؟

ویژگی های اوتیسم چیست

مشکلات اصلی در برقراری ارتباط و تعاملات وجود دارد به طور مثال

• مشکل در درک احساسات متقابل
• مشکل در برقراری و حفظ روابط
• مشکل در برقراری تماس چشمی
• مشکل در درک زبان بدن یا حالات چهره

علاوه بر این موارد رفتارهای نامحدود و کلیشه ای نیز از دیگر ویژگی های تشخیصی این کودکان می باشد از جمله:

• اکو یا تکرار صداها و عبارات
• حرکات تکرار شونده مانند بال بال زدن
• علایق شدید و انعطاف ناپذیر
• بیش حسی یا کم حسی نسبت به محرک های محیطی مختلف

انواع اوتیسم چیست

این بیماری در سه سطح دسته بندی می شود:

سطح ۱: خفیف یا نیازمند حمایت

سطح۲: نیازمند حمایت قابل توجه

سطح ۳: شدید یا نیازمند حمایت اساسی

ظاهر کودکان اوتیسمی چگونه است؟

آلدریج و همکارانش تفاوت های زیر را بین ویژگی های صورت کودکان مبتلا به اتیسم و کودکان غیر اتیسم مشاهده کردند:

• کودکان دارای اتیسم دارای صورت وسیع تری(پهن تری) از جمله چشم های درشت تر هستند.
• کودکان دارای اتیسم دارای عرض دهان و فیلتروم(فاصله بین بینی و لب بالایی) پهن تری هستند .
• کاهش قابل توجه فواصل خطی بین دو ابرو و فرو رفتگی ابتدای بینی (نقاط سفید در تصویر)
• کودکان دارای اتیسم دارای ناحیه میانی کوتاه تری از صورت ، از جمله گونه ها و بینی هستند.
• افزایش قابل توجه در فواصل خطی که نقاط دهان را با ناحیه تحتانی بینی متصل می کرد.
• افزایش قابل توجه فواصل خطی داخلی و خارجی چشم (نقاط سفید گوشه داخلی چشم) و قسمت فوقانی جانبی صورت را با چشم ها (نقاط سبز گوشه بیرونی چشم و بخش انتهایی ابرو) و طرف مقابل دهان(نقاط گوشه دهان) متصل می کند.
• افزایش قابل توجه فواصلی که گوشه دهان را به چانه متصل می کنند(نقاط قرمز گوشه دهان به نقطه سبز بر روی چانه) که نشان دهنده پهن تر شدن دهان است.
• افزایش فواصل خطی که نقاط فوقانی صورت(نقاط سفید و سبز چشمها و بینی) را به بخش پایین بینی (نقاط سبز و قرمز کنار و پایین بینی) متصل می کند.

دیگر ویژگی ها در چهره کودکان مبتلا به اوتیسم

برخی کودکان مبتلا به اوتیسم دارای ساختار چهره متمایزی نسبت به کودکان با رشد معمولی هستند. بر اساس سیستم تصویربرداری سه بعدی صورت که در مطالعات مورد استفاده قرار گرفته است ، به طور خاص ، پسران مبتلا به اوتیسم دارای صورت و دهان پهن تر ، بینی صاف تر ، گونه های باریک تر و فیلتروم -شکاف بین لب و بینی- کوتاه تری در مقایسه با گروه شاهد هستند. به گفته محققان ، این ویژگی های متمایز کننده نشان می دهد که برخی از فرایندهای جنینی که باعث ایجاد ویژگی های صورت می شوند ، در حین رشد این کودکان دچار اختلال می شوند.

نشانه های تشخیص اوتیسم در نوزادی

متخصصین معتقدند هر چه زمان شناسایی و تشخیص بیماری زودتر صورت بگیرد امکان بهبودی تا حداکثر امکان پذیر می باشد.

1. اگر نوزاد شما تا ۷ ماهگی نسبت به نام خود یا لبخند شما واکنشی نشان نمی دهد و چهره بی تفاوتی دارد به متخصص مراجعه کنید.

2. اگر تا یک سالگی نوزاد با حرکت چشمان خود شما را تعقیب نمی‌کند و نسبت به سروصدا، دگرگونی نور و اشیایی که درمقابل چهره اش قرار می‌گیرند بی تفاوت است با پزشک مشاوره انجام دهید.

3. اگر کودک تا یک سالگی شروع به صداسازی نکرد یا صداسازی های نامفهومی داشت به متخصص مراجعه کنید.

4. کودک مبتلا به اوتیسم تمایلی به بازی با اسباب بازی ندارد و با کودکان ارتباط برقرار نمی‌کند. او درچیدمان اسباب بازی‌هاروش خاص و عجیبی دارد و معمولاً دوست دارد به تنهایی بازی کند.‌

5. این کودکان معمولا یکسری حرکت های تکراری مانند دست زدن، بال بال زدن و حرکات غیرعادی را از خود نشان می دهند.