هرچند به عقیده بسیاری از متخصصین تشخیص قطعی اوتیسم قبل از سه سالگی دشوار است. به همین دلیل نیاز هست والدین نسبت به علائم خطر در رفتار فرزند خود آگاه باشند تا با مراجعه به موقع به پزشک، اقدامات لازم را انجام دهند. چنان چه اختلال اوتیسم در کودکان در زمان مناسب تشخیص داده شود و خدمات درمانی نیز به موقع دریافت گردد میزان بهبودی به شدت افزایش می یابد. برای آشنایی با علائم اوتیسم در ۳ سالگی ، با ما همراه باشید.
اوتیسم یکی از شایع ترین اختلالات رشد عصبی است. از هر 68 کودک یک کودک مبتلا به اوتیسم است و این اختلال در پسرها تقریبا پنج برابر بیشتر از دخترها دیده می‌شود.
افراد مبتلا به اوتیسم در تعاملات اجتماعی، ایجاد دوستی، درک احساسات دیگران و انعطاف پذیری با چالش روبرو هستند. همچنین ممکن است رفتار های تکراری و علایق محدود نیز مشاهده شود. این علائم در کودکان دارای اوتیسم به شکل و شدت متفاوتی مشاهده میگردد و همین امر نیز می تواند منجر به تشخیص سطح اختلال اوتیسم گردد.
علائم اوتیسم در ۳ سالگی
اوتیسم معمولا در خانواده هایی با سابقه اوتیسم دیده می شود، بنابراین متخصصان معتقدند که احتمالاً اختلالی ارثی است. آن ها تلاش می‌کنند دقیقاً مشخص کنند که کدام ژن ممکن است مسئول انتقال اوتیسم به خانواده‌ها باشد ولی تاکنون یک ژن خاص و مستقل شناسایی نشده است. دیگر مطالعات به دنبال پی بردن به این پرسش هستند که آیا اوتیسم می‌تواند به دلیل سایر مشکلات پزشکی یا عوامل محیطی اطراف کودک باشد.
- مشکل در ارتباطات اجتماعی
- علاقه به بازی های جمعی ندارد.
- علاقه ای با معاشرت با دیگران ندارد.
- از اشتراک گذاری اسباب بازی هایش خودداری می کند.
- به اسم خود، واکنش نشان نمی دهد.
- عدم برقراری ارتباط چشمی
- عدم توانایی تفسیر انچه دیگران فکر می کنند. (مشکل در تئوری ذهن)
- مشکل در گفتار و زبان
- تاخیر در شروع گفتار
- الگوهای تکلمی غیرمعمول
- استفاده از گفتار تک کلمه ای یا تلگرافیک
- اکو و تکرار کردن گفتار دیگران
- از جملات سه کلمه ای مناسب سنش استفاده نمی کند.
- دستورات ساده را درک نمی کند.
- استفاده از ضمایر به شکل اشتباه
- مشکل در استفاده از ضمیر «من» و جایگذاری نام خود در جمله
- ناتوانی در درک زبان
- یکنواخت صحبت می‌کند و جملاتش آهنگی ندارند.
- علایق خاص به اشیا خاص
- تمرکز بیش از حد به بخشی از یک شی یا اسباب بازی
- عدم انعطاف پذیری در برابر تغییرات
- وسواس در غذا خوردن و رعایت یک روتین خاص
- تمایل به چیدن وسایل در یک نظم خاص
- مشکلات رفتاری
- لجبازی
- بیش فعالی
- بی نظمی
- پرخاشگری
- آسیب به خود
- خراشیدن پوست
- پرتاب اشیا
- مشکل در نوبت گیری
- مشکل در توجه
- رفتارهای خودآزاری
- کوبیدن سر به دیوار
- تکان دادن دست ها
- گاز گرفتن خود
علائم و مشکلات کودکان ۳ ساله دارای اوتیسم
- مشکلات خواب
- وابستگی شدید به روتین های زندگی
- حساسیت بیش از حد یا کمتر از حد به محرک های محیطی
- مشکلات گوارشی نظیر یبوست، اسهال مزمن، بیماری های التهاب روده ای
- اختلالات تشنجی
- مشکلاتی در اموزش دستشویی رفتن
- مشکل در ایجاد دوستی و درک احساسات دیگران
- اختلالات روانپزشکی مانند افسردگی و اضطراب
- خودداری از تماس چشمی
- شوخ طبعی مناسب سن را درک نمی کنند.
- علاقه به خوردن مواد غیرخوراکی دارند که به آن پیکا یا هرزه خواری گویند.
- مشکل در یکپارچگی حسی
- اختلالات رفتاری در کودکان اوتیسم ۳ ساله
- رفتارهای کلیشه ای
- دور خودشان می چرخند
- بال بال زدن
- روی نوک انگشتان پا راه رفتن
- وسواس فکری
- اصرار بر یکنواختی
- ردیف کردن اسباب بازی ها به نظم خاص
- شیفته یک فعالیت تکراری خاص یا بخشی از یک اسباب بازی
- پرخاشگری
- زخمی کردن خود
تشخیص اوتیسم در کودکان سه ساله
هیچ تصویربرداری یا آزمایش آزمایشگاهی خاصی برای تشخیص اوتیسم وجود ندارد. مشاهده رفتارها و مهارتهای رشد می‌تواند نشان دهنده‌ی وجود این اختلال در کودکان سه ساله باشد. البته قبل از آن آزمایشات پزشکی برای حذف مشکلات شنوایی و بینایی قبل از تأیید تشخیص انجام می‌شود.
متخصص ممکن است برای تشخیص اوتیسم از بازی‌درمانی برای تعامل و ارزیابی کودک نوپا استفاده کند. همچنین ممکن است از والدین خواسته شود که پرسشنامه‌های مربوط به رفتار و مهارتهای فرزند خود را پر کنند. پس از ارزیابی اولیه، پزشک متخصص اطفال ممکن است موارد مشکوک را برای بررسی دقیق به متخصصان ارجاع دهد.
مدیریت اوتیسم در کودکان سه ساله
مداخله زودهنگام برای بهبود شرایط کودکان اوتیسم بسیار مهم است. درمان های رفتاری و ارتباطی و دارویی می تواند مفید باشد.
درمان های پیشنهادی و حمایتی متخصصین عبارتند از:
دارودرمانی
گفتاردرمانی
کاردرمانی
فیزیوتراپی
رفتاردرمانی
مداخلات روانشناختی
خانواده درمانی
در نهایت باید به این نکته اشاره کرد، که تشخیص قطعی این اختلال فقط متخصصین صورت می گیرد پس در صورت مشاهده این علائم، برای بررسی دقیق تر با متخصص مشورت کنید.
