کاردرمانی برای ایستادن کودک چگونه است؟ ایستادن کودک مهارتی رشدی است که تقریباً در نه ماهگی او اتفاق می افتد. کودکان در هشت الی ده ماهگی قدرت و آگاهی بیشتری نسبت به محیط اطراف خود می یابند و شروع به کاوش کردن می کنند. برای اینکه کودک بتواند به ایستادن به صورت مستقل دست یابد به توانایی حفظ تعادل و حفظ حالت بدن در برابر نیروی جاذبه نیاز دارد.
سیستم های مورد نیاز برای ایستادن کودک
حس بینایی: باید از چشم و حس بینایی برای تثبیت بدن در موقعیت ایستاده استفاده کرد.
بینایی ۱۰ درصد سیستم حسی مورد نیاز برای ایستادن را شامل می شود.
حس عمقی: شامل اطلاعاتی است که بدن از عضلات، رباط ها و مفاصل بدن کودک جمع آوری شده و توسط مغز برای تنظیم کردن بدن در حالت ایستاده استفاده می شود.
این حس ۷۰ درصد سیستم حسی مورد نیاز برای تعادل را شامل می شود.
سیستم وستیبولار: سیستم مورد نیاز برای حفظ حالت بدن و تعادل می باشد که در داخل گوش قرار دارد.
این حس ۲۰ درصد از سیستم حسی مورد نیاز برای تعادل را شامل می شود.
هر سه سیستم باید با یکدیگر به صورت هماهنگ و مناسب کار کنند تا کودک بتواند به راحتی حالت ایستاده خود را حفظ نماید.
توانایی های مورد نیاز برای ایستادن کودک
هماهنگی حرکتی:این توانایی مربوط به کنترل همزمان تعدادی عضله متفاوت و کار کردن آن ها به صورت هماهنگ با یکدیگر است.
قدرت عضلات، رباط ها و پایداری مفاصل: نوزادان باید بتوانند قدرت و طول عضلات خود را افزایش دهند تا توانایی تثبیت مفاصل خود برای ایستادن را داشته باشند.
واکنش های وضعیتی: این واکنش ها حسی_حرکتی هستند که کودک در سال اول زندگی خود به آن ها دست می یابد تا امکان رشد مهارت های حرکتی درشت مثل ایستادن و راه رفتن برای او فراهم شود.
رفلکس ها جزو این واکنش ها می باشند.
واکنش های اصلاحی: این دسته از واکنش ها از موقعیت عمودی سر و تراز بودن سر و تنه با یکدیگر پشتیبانی می کنند.
واکنشهای تعادلی: به کودک اجازه می دهند صرفنظر از چالش هایی که برای مرکز ثقل او ایجاد شده، تعادل خود را حفظ کند.
واکنش های محافظتی: شامل عکس العمل های دست ها و پاها برای جلوگیری از آسیب دیدگی در صورت به هم خوردن تعادل کودک می باشد.
چرا ایستادن کودک مهم است؟
هنگامی که کودک بتواند به تنهایی بایستد و تعادل خود را حفظ نمایند (تعادل ایستا) سپس قادر خواهد بود که در حالت ایستاده وزن خود را از روی یک پا به پای دیگر منتقل کرده و توانایی راه رفتن به صورت مستقل را نیز به دست آورد.
راهکارهایی برای کمک به ایستادن کودک
از بدو تولد کودک را با حمایت روی پا هایش بگذارید_ به کودک کمک کنید از حالت چمباتمه زدن، با کمک دست هایش شروع به ایستادن کند_ هنگام ایستادن کودک را سرگرم به آواز خواندن یا بازی کردن کنید_ هنگامی که کودک شروع به ایستادن کرد، اسباب بازی ها را در سطح بالاتری از زمین قرار دهید_ برای افزایش قدرت پای کودک، در شش ماهگی او را در حالت ایستاده قرار داده و برای حمایت دست هایش را بگیرید
چه زمانی نیاز است به کاردرمانی برای ایستادن کودک مراجعه کنید؟
کودک در شش ماهگی توانایی تحمل وزن خود را در حالی که حالت ایستاده او را گرفته‌اید ندارد.
در هشت ماهگی برای ایستادن هیچگونه تلاشی نمی کند.
پای کودک به سمت داخل یا خارج می چرخد یا در حالت ایستاده روی نوک انگشتان می ایستد.
کودک پس از هشت ماهگی نمی تواند هنگام ایستادن جلوی افتادن خود را بگیرد یا آن را کنترل کند.(عدم وجود واکنش محافظتی)
کودک در ۱۳ الی ۱۵ ماهگی نتواند به طور مستقل بایستد. کودک در عضلات پای خود شلختگی یا گرفتگی نشان دهد.
تمرین کاردرمانی برای ایستادن کودک
اجازه دهید کودک پا برهنه بایستد. به طور کلی پزشکان اطفال توصیه می کنند که تا جای ممکن نوزاد را پابرهنه نگه دارید. کودکان با حس کردن زمین بهتر می توانند تعادل ایستادن خود را تنظیم کنند.
توجه داشته باشید که سطوح مختلف، به استفاده متفاوت از مفاصل، حالت بدنی و ماهیچه ها نیاز دارند. پس هنگامی که کودک کفش داشته باشد نمی تواند این سطوح را احساس کرده و در نتیجه کفش ها مانع این فرآیند یادگیری خواهند شد.
کودک را به چمباتمه زدن تشویق کنید. چنباتمه زدن مهارت بسیار مهمی است و کودک را در ایستادند پشتیبانی می کند. هنگامی که کودک دست خود را به لبه مبل گرفته و ایستاده است، یک اسباب‌بازی کنار پای او بگذارید و کودک را تشویق کنید تا خم شده و اسباب بازی را بردارد.
این حرکت ایستادن و خم شدن، به تقویت عضلات پاها و ران به خوبی کمک می کند.
کودکان دیگر را در معرض دید قرار دهید. کودکان به راحتی تحت تاثیر قرار می گیرند و از تماشای دیگران مسائل را بهتر یاد می گیرند. زمانی که کودک می بیند که کودک دیگری در حال تلاش برای ایستادن است، شروع به تقلید از او کرده و خودش هم شروع به تلاش برای ایستادن خواهد کرد.
کودک را تشویق کنید.هنگامی که کودک در حال تلاش برای ایستادن است، با دست زدن و خوشحالی کردن به او انگیزه بیشتری دهید.کودک با دیدن این کار شما ذوق زده شده و انگیزه او افزایش می یابد.
