بهترین کشور برای درمان اوتیسم

اوتیسم اختلالی است که مداخلات درمانی آن مستلزم داشتن برنامه ای جامع و کامل است؛ به طوری که این برنامه درمانی بتواند توانمندی های کودک اوتیسم را از طریق توانبخشی و آموزش افزایش دهد.اما بهترین کشور برای درمان اوتیسم کجاست؟

همانطور که می دانیم هنوز درمان قطعی برای اختلال طیف اوتیسم در دسترس نیست. از آنجایی که روش های درمانی در اکثریت کشورهای جهان اشتراکات فراوانی دارد شاید به درستی نتوان گفت که کدام کشور از بهترین روش ها و متدهای درمانی در راستای درمان اوتیسم بهره می برد. اما از آنجایی که ما در مقالات پیشین مطالبی را در خصوص درمان اوتیسم در آمریکا مورد بررسی قرار داده ایم، در این مطلب می خواهیم به بررسی برنامه های درمانی در کشور کانادا بپردازیم، با ما همراه باشید.

شیوع اوتیسم در کانادا

در کانادا یک نفر از هر 66 کودک یا نوجوان کانادایی به اختلال طیف اوتیسم مبتلاست. این اختلال در پسران 4 برابر شایع تر از دختران است. به طور کلی اختلال طیف اوتیسم یکی از هر 51 کودک را درگیر میکند، بنابراین میتوان گفت که این اختلال در کشور کانادا از شیوع نسبتا بالایی برخوردار است.

دولت کانادا چگونه از افراد مبتلا به اوتیسم حمایت می کند؟

PHAC ■ (آژانس بهداشت عمومی کانادا) در پاییز 2022 یک کنفرانس ملی ترتیب داد تا دیدگاه های کانادایی های مبتلا به اوتیسم، خانواده ها و مراقبان آنها، مدافعان، استان ها، مناطق و مردم بومی را گرد هم آورد. بحث، همکاری و اشتراک دانش در این کنفرانس، همراه با کارهای انجام شده توسط آکادمی علوم بهداشت کانادا (CAHS) و سازمان هایی که PHAC با آنها همکاری می کند، برای تحکیم اولویت ها و توسعه استراتژی ملی اوتیسم استفاده خواهد شد.

■ در سال 2020 وزیر بهداشت، Patty Hajdu ، سرمایه گذاری 1.46 میلیون دلاری را برای آکادمی علوم بهداشت کانادا (CAHS) به منظور هدایت مشاوره برای توسعه استراتژی ملی اوتیسم اعلام کرد. آژانس بهداشت عمومی کانادا CAHS را برای رهبری یک فرآیند مشاوره گسترده و فراگیر درگیر کرد که این فرایند برای توسعه یک استراتژی ملی اوتیسم طیف وسیعی از دیدگاه ها و اطلاعات مبتنی بر شواهد را در نظر می گیرد. این برنامه برای افراد اوتیستیک، خانواده ها، مراقبان و ذینفعان آنها اهمیت دارد.

برنامه های درمانی اوتیسم در کشور کانادا

PECS■

این روش توسط باندی و فراست با هدف آموزش درخواست کردن و آغاز گری مکالمه طراحی شد. این برنامه در 6 مرحله انجام می شود و در این روش کودک نحوه ی پاسخگویی به کنش های اجتماعی متقابل را می آموزد. 6 مرحله ی روش درمانی پکس عبارتند از: آغازگری در درخواست، اصرار و پافشاری در درخواست، تمیز تصاویر، جمله سازی، افزایش پیچیدگی جمله ها و پاسخ به سوالات.

ABA■

ABA روشی است که در آن از اصول انگیزش و یادگیری برای آموزش موثر استفاده می شود. نکته اصلی در این روش این است که پیامدهای کاری که فرد مبتلا به اوتیسم انجام می دهد بر چیزی که یاد می گیرد و کاری که در آینده قرار است انجام دهد موثر است.

Floor Time■ (مدل ارتباط بر اساس تفاوت های فردی و رشدی)

این روش که تحت عنوان DIR  نیز شناخته می شود متشکل از 5 مرحله است که طی آن کودک فعالیت هایی طبیعی را انجام می دهد و به واسطه آنها بر مجموعه ای از فعالیتهای ابتدایی و پایه رشد و ارتباط تسلط می یابد. این روش بر «علائق طبیعی کودک و استفاده از آنها به منظور بسیج توجه، مشارکت، تعامل، ارتباط و تفکر» متکی است.

RDI■ (مداخله مبتنی بر رشد ارتباط)

این روش توسط استیون گات استین دکترای روان شناسی کودک ابداع شد. این روش به «مداخله مبتنی بر رشد ارتباط» موسوم است. در اتاق درمان، درمانگر روی زمین نشسته است. کودک اوتیسم مشغول انجام کار خود در اتاق است. درمانگر قطعه ای پازل برمی دارد  و با حرکات اغراق آمیز دستش را به سمت قسمت خالی پازل می برد و با جلب توجه کودک، همراه با او تکه ی پازل را سر جای خود قرار می دهد. بدین ترتیب درمانگر فرصت تعامل اجتماعی را بین خود و کودک مهیا می کند.

بهتر است در آخر به این نکته اشاره کنیم:

از آنجایی که درمان اوتیسم نیازمند برنامه های جامع توانبخشی و آموزشی است و این برنامه ها به گونه ای طراحی شده است که با نیاز های فرد مبتلا به این اختلال همخوانی داشته باشد، می توان گفت که بهترین برنامه درمانی، برنامه ای است که استعداد های کودک را تا حد ممکن شکوفا نماید. بنابراین بهتر است والدین در مسیر درمان کودک خود این نکته را مد نظر قرار دهند و با پیگیری درمان کودک خود منجر به ارتقای کیفیت زندگی او شود. خواه این برنامه درمانی در ایران باشد خواه در کشور های دیگر دنیا.