وزوز گوش نشانه چیست

اختلال پردازش شنوایی مرکزی مرتبط با سن (CAPD) به تغییرات در شبکه عصبی شنوایی اشاره دارد که بر ادراک شنوایی و/یا عملکرد ارتباط گفتاری تأثیر منفی می گذارد. ایجاد رابطه بین ادراک شنوایی و مشکلات ارتباط گفتاری در CAPD مرتبط با سن دشوار است، عمدتاً به این دلیل که بسیاری از افراد مسن‌تر دارای ARHL محیطی و تغییرات شناختی مرتبط با سن هستند. CAPD مرتبط با سن می تواند یک فرآیند خاص مرتبط با تخریب عصبی باشد. وزوز گوش نشانه چیست در بسیاری از افراد، وزوز گوش به دلیل یکی از موارد زیر ایجاد می شود:

کاهش شنوایی

سلول های مویی ریز و ظریف در گوش داخلی (حلزون گوش) وجود دارد که وقتی گوش شما امواج صوتی را دریافت می کند حرکت می کند. این حرکت سیگنال های الکتریکی را در امتداد عصب از گوش تا مغز (عصب شنوایی) تحریک می کند. مغز این سیگنال ها را به عنوان صدا تفسیر می کند.اگر موهای داخل گوش داخلی خم یا شکسته شوند – این امر با افزایش سن یا زمانی که به طور مرتب در معرض صداهای بلند قرار می گیرند اتفاق می افتد – می توانند تکانه های الکتریکی تصادفی به مغز “نشت کنند” و باعث وزوز گوش شوند.

عفونت گوش یا انسداد مجرای گوش

 مجرای گوش شما ممکن است با تجمع مایع (عفونت گوش)، جرم گوش، کثیفی یا سایر مواد خارجی مسدود شود. انسداد می تواند فشار را در گوش شما تغییر دهد و باعث وزوز گوش شود.

آسیب های سر یا گردن

 ضربه به سر یا گردن می تواند بر گوش داخلی، اعصاب شنوایی یا عملکرد مغز مرتبط با شنوایی تأثیر بگذارد. چنین آسیب هایی معمولاً فقط در یک گوش باعث وزوز گوش می شوند.

داروها

 تعدادی از داروها ممکن است باعث ایجاد یا بدتر شدن وزوز گوش شوند. به طور کلی، هر چه دوز این داروها بیشتر باشد، وزوز گوش بدتر می شود و اغلب با قطع مصرف این داروها صدای ناخواسته ناپدید می شود.داروهایی که باعث وزوز گوش می شوند عبارتند از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) و برخی آنتی بیوتیک ها، داروهای سرطان، قرص های آب (ادرار آورها)، داروهای ضد مالاریا و داروهای ضد افسردگی.

علل کمتر شایع وزوز گوش عبارتند از سایر مشکلات گوش، بیماری های مزمن گوش، و صدمات یا شرایطی که بر اعصاب گوش یا مراکز شنوایی در مغز شما تأثیر می گذارد.

وزوز گوش نشانه چیست

–بیماری منیر. وزوز گوش می تواند نشانه اولیه بیماری منیر باشد، یک اختلال گوش داخلی که ممکن است به دلیل فشار غیر طبیعی مایع گوش داخلی ایجاد شود.

–اختلال عملکرد شیپور استاش. در این شرایط، لوله ای که گوش میانی را به گلوی فوقانی متصل می کند، همیشه منبسط می شود، که می تواند باعث احساس پری و وزوز گوش شود.

–استخوانچه های گوش دائما در حال ارتعاش هستند. سفت شدن استخوانچه های گوش میانی (اتواسکلروز) ممکن است بر شنوایی شما تأثیر بگذارد و باعث وزوز گوش شود. این عارضه که در اثر رشد غیرطبیعی استخوان ایجاد می‌شود، معمولاً در خانواده‌ها دیده می‌شود.

–اختلالات مفصل گیجگاهی فکی (TMJ) مشکلات مربوط به TMJ، این مفصل در دو  طرف سر و در قسمت جلوی گوش، جایی که استخوان فک پایین به جمجمه می رسد قرار دارد و هرگونه اختلال در این مفصل می تواند باعث بروز وزوز گوش شود.

نوروم آکوستیک یا سایر تومورهای سر و گردن. نوروم آکوستیک یک تومور غیر سرطانی (خوش خیم) است که روی عصب جمجمه‌ای که از مغز به گوش داخلی شما می‌رود ایجاد می‌شود و تعادل و شنوایی را کنترل می‌کند. سایر تومورهای سر، گردن یا مغز نیز می توانند باعث وزوز گوش شوند.

اختلالات عروق خونی این اختلال میتواند بر رگ‌های خونی اثر بگذارد – مانند تصلب شرایین، فشار خون بالا، یا پیچ خوردگی یا بدشکل رگ‌های خونی – که می‌توانند باعث شوند که خون در رگ‌ها و شریان‌ها با نیروی بیشتری حرکت کند. این تغییرات جریان خون می تواند باعث وزوز گوش یا وزوز گوش شود.

سایر شرایط مزمن شرایطی از جمله دیابت، مشکلات تیروئید، میگرن، کم خونی، و اختلالات خودایمنی مانند آرتریت روماتوئید و لوپوس همگی با وزوز گوش مرتبط هستند.