تاثیر تلویزیون بر مغز کودک

امروز شاید برای اولین بار با چنین جمله ای برخورد داشته باشید که: در تصویربرداری از مغز، اثرات تماشای منظم تلویزیون بر مدارهای عصبی کودک به وضوح قابل مشاهده است! در این مقاله تاثیر تلویزیون بر مغز کودک را بررسی می کنیم. اگر کودک در خانه دارید و مشکل تماشای تلویزیون دارید این مقاله را از دست ندهید.

قطعا برایتان تعجب آوراست اما متاسفانه باید بگویم مطالعات نشان می دهد که تماشای تلویزیون برای مدت طولانی ساختار آناتومیک مغز کودک را تغییر می دهد و توانایی های کلامی را کاهش می دهد. از نظر رفتاری ، حتی ممکن است اثرات مخرب تری وجود داشته باشد. اگرچه اثبات رابطه علت و معلولی دشوار است، اما میزان بالاتری از رفتارهای ضد اجتماعی، چاقی و مشکلات سلامت روان با ساعت‌ها جلوی کارتون نشستن کودک مرتبط است.

البته خالی از لطف نیست که بگویم اکنون یک مطالعه جدید دکمه مکث این خط فکری را زده است ومحققان به این نتیجه رسیدند که کل بدنه تحقیقاتی که تاکنون انجام شده، یک متغیر مخدوش کننده مهم،یعنی وراثت را نادیده گرفته است؛ که می تواند عقل مرسوم را که تلویزیون برای مغز مضر است، زیر سوال ببرد. هر چند که با درنظر گرفتن متغیر های دیگری علاوه بر وراثت، نمی توان اثرات مخرب تلویزیون را انکار کرد…

تاثیر تلویزیون بر مغز کودک و تاثیرات آن

تماشای تلویزیون عموماً بی تحرک و انفرادی است و بسیاری از مزایای سلامتی کودکان را از فعالیت بدنی و اجتماعی شدن محروم می کند. توسعه مهارت کلامی، استدلال و سایر توانایی‌های فکری می‌تواند از تماشای غیرفعال یک صفحه نمایش منحرف شود.

 تاکوچی و همکارانش به این نتیجه رسیدند: «محافظان کودکان باید این تأثیرات را زمانی که کودکان برای مدت طولانی تلویزیون تماشا می‌کنند، در نظر بگیرند».

اما ارتباط بین تماشای تلویزیون و تغییرات مغزی و رفتاری لزوماً کل داستان را به ما نمی گوید.

مغز هر کس متفاوت است و کاری که شما با مغز خود انجام می دهید – به خصوص در سنین پایین تر که در حال رشد است – بر ساختار فیزیکی و عملکرد آن تأثیر می گذارد. اگر کودکی عوامل خطر را به ارث برده باشد که او را مستعد مشکلات رفتاری می کند، احتمالاً زمان بیشتری را صرف تماشای تلویزیون می کند، اما انجام این کار کمکی به وضعیت نمی کند.

 شوارتز هشدار می‌دهد: «تماشای بیشتر تلویزیون ممکن است باعث ایجاد تغییرات عصبی زیست‌ شناختی مختلفی شود که در نهایت هر گونه تمایلات اساسی به سمت رفتار تهاجمی را تشدید می‌کند.در چنین مواردی، محدود کردن قرار گرفتن در معرض تلویزیون می تواند مفید باشد.

برای کودکان دیگر، تلویزیون ممکن است این خطر را نداشته باشد و با درک این واقعیت، والدین می خواهند تماشای تلویزیون فرزندان خود را در چارچوب آن کودکان به عنوان فردی تنظیم کنند. هر چه زمان بیشتری برای نشستن روی مبل صرف شود، زمان کمتری برای فعالیت بدنی، مطالعه و تعامل با دوستان صرف می شود.فقدان فعالیت بدنی و پیگیری های فکری پیامدهای جسمانی و شناختی آشکاری دارد.

تلویزیون بر مغز کودک و افزایش حجم مغز ،خوب یا بد؟

 تلویزیون ممکن است مغز را خراب کند یا نکند، اما به نظر می رسد نشستن طولانی در مقابل صفحه نمایش باعث رو به زوال رفتن آن می شود. مطالعه جدیدی بر روی کودکان ژاپنی، زمان تلویزیون را با تغییرات در مغز در حال رشد آنها مرتبط کرده است و هر چه کودک بیشتر تلویزیون تماشا کند، تفاوت های مغزی آنها عمیق تر می شود.

محققان کودکان 5 تا 18 ساله را که به طور متوسط ​​حدود دو ساعت در روز تلویزیون تماشا می کردند، مورد مطالعه قرار دادند. اسکن‌های مغزی نشان داد که هر چه کودک بیشتر تلویزیون تماشا کند، بخش‌های خاصی از مغز بزرگ‌تر است؛ حجم ماده خاکستری در نواحی جلو و کنار سر در کودکانی که زیاد تلویزیون تماشا می کردند بیشتر بود. در این مورد، حجم بیشتر مغز در این کودکان با ضریب هوشی کلامی پایین‌ترهمراه بود.

یکی از نویسندگان این مطالعه،هیکارو تاکوچی ، می گوید که این نواحی مغز باید در دوران کودکی هرس شوند تا به طور موثر عمل کنند. تاکوچی می‌گوید: «حجم ماده خاکستری مانند وزن بدن است.» ترازو می‌تواند هم توسط ماهیچه‌ها و هم توسط چربی به هم بخورد». به عبارت دیگر، با استفاده از تشبیه وزن بدن در مقاله، بزرگتر بودن همیشه در مورد رشد مغز بهتر نیست!

از آنجایی که همبستگی با علیت برابری نمی کند، مهم است که توجه داشته باشیم که این مطالعه مشخص نکرد که آیا حجم بیشتر ماده خاکستری به دلیل زمان تماشای صفحه نمایش است؟ ناشی از سبک زندگی بی تحرک است؟ یا هر دوی اینها؟؟

کلام آخر در رابطه با تاثیر تلویزیون بر مغز کودک

 با این حال، واضح است که زمان فراوانی از صفحه نمایش روزانه به این معنی است که کودکان زمان کمتری برای بازی و حرکت دارند و طبق گفته آکادمی اطفال آمریکا، بازی بدون ساختار در فضای باز باعث افزایش رشد شناختی و اجتماعی کودک می شود.

 همچنین دکتر رابرت ملیلو، توصیه می کند که کودکان در روزهای مدرسه بیش از 1.5 ساعت در روز ازبرنامه های آموزشی صفحه نمایش استفاده نکنند.وقتی خانواده ها به این دستورالعمل پایبند هستند،کاهش نفوذ فناوری در زندگی و سلامت جسم و روح فرزندان، افزایش ارتباط اجتماعی با هم سن و سالان، بازی بدون ساختار به طور طبیعی و بهبود عملکرد توانمندی های مغز دلبندتان اتفاق می افتد.