سلام آقای خلیلی وقتتون بخیر
مامان آرش سعیدی هستم از کردستان . پسرم پنج سالشه ، بیش فعال که در حال حاظر دارو مصرف می‌کنه . تقریبا یک سال میشه که پسرم لکنت داره ، لکنتشم بر اثر جراحی بینیش بود که موقع بازی افتاد و بینیش شکست ، بعد از چند ماه باز هم متاسفانه درگیر شکستی از ناحیه مچ دست شد که خیلی اذیت شد . استرس ، ترس جراحی ، یا شکستن گچ باعث شد آرش جان لکنت بگیره یا تو کلماتش مکث طولانی ایجاد بشه . به دلیل کرونا نشد حضوری بریم برای کلاس های گفتار درمانی و از طریق اینستا با تیم خوب شما آشنا شدم . در تاریخ ۱۴۰۰/۱۲/۲۸ تمرینات گفتار درمانی با خانم سبزی عزیز که تعداد جلساتمون در حال حاظر به نه جلسه رسیده و کار درمانی با آقای دهقان با هشت جلسه رو شروع کردیم ، خوشبختانه این دو عزیز با تلاش و صبوری زیاد کمکمون کردن .
درسته هنوز اس آرمون به صفر نرسیده اما آرش جان خیلی پیشرفت کرده ؛ آروم شده ، با هم سن و سال های خودش بازی می‌کنه ، نوبت دهی رو رعایت می‌کنه ، آرش جان اصلا نمی‌تونست مداد رو صحیح به دست بگیره یا نقاشی ساده بکشه که با کمک آقای دهقان الان می‌تونه نقاشی بکشه مثل آدمک ، درخت یا خونه و اشکال هندسی نام ببره و بکشه ، شعر هم میخونه و کلاس کار دستی و نقاشی میره و همین طور سفال گری . تقریبا طی نه جلسه ای که با خانم سبزی عزیز داشتیم دو هفته با فاصله های کم ، اس آرمون به صفر رسیده .
میخواستم تشکر کنم از شما ، خانم سبزی عزیز و آقای دهقان ، از صبر و تلاششون . به امید و آرزوی بهبودی برای همه ی بچه های خانه رشد .
