رفتاردرمانی پرخوری عصبی

رفتاردرمانی پرخوری عصبی چیست؟ اصطلاحی کلی برای انواع درمان هایی که اختلالات سلامت روان را درمان می‌ کنند، می باشد. این شکل درمان به دنبال شناسایی و کمک به بهبود رفتار هایی با پتانسیل خود تخریبی و یا ناسالم است.

 ایده این درمان بر اساس این باور است که همه رفتار ها آموخته می شوند و می توان رفتار های ناسالم را تغییر داد.

 تمرکز درمان اغلب بر مشکلات حال حاضر و چگونگی تغییر دادن آن ها می باشد.

 چه کسانی می توانند از رفتار درمانی سود ببرد؟

 رفتار درمانی می‌تواند برای طیف افراد با اختلالات متفاوت سودمند باشد. افراد معمولاً برای اختلالات زیر به دنبال رفتار درمانی هستند:

 افسردگی_اضطراب_اختلالات هراس(فوبیا ها)_مسائل خشم

 همچنین رفتار درمانی به برخی از شرایط اختلالات مثل اختلالات اشتها، اختلال استرس پس از حادثه (PTSD)،  اختلال دوقطبی، بیش فعالی، اختلال طیف اتیسم، اختلال وسواس فکری (OCD)، صدمه به خود و سوء مصرف مواد مخدر.

رفتاردرمانی و پرخوری عصبی:

پرخوری عصبی یک نوع اختلال خوردن و یک بیماری جدی روانی محسوب می‌ شود که اگر درمان نشود زندگی فرد را به خطر می‌ اندازد. افراد مبتلا به پرخوری عصبی مقادیر زیادی مواد غذایی را در دوره‌ های کوتاه می خورند و سپس سعی می کنند با ورزش بیش از حد، روزه و یا پاکسازی پرخوری های خود را جبران کنند.

* اصطلاح پاکسازی شامل استفراغ و استفاده از ملین ها و دیورتیک ها می باشد.

 آمارها نشان می‌ دهند که پرخوری عصبی یک درصد زنان و یک دهم درصد مردان را درگیر می‌ کند و به طور میانگین در اواخر نوجوانی و اوایل ۲۰ سالگی فرد ایجاد می شود اما ممکن است در هر سن دیگری نیز افراد را مبتلا کند.

پرخوری عصبی چیست؟

 این بیماری دو علامت اصلی دارد: ۱. خوردن غذا های زیاد به صورت منظم و در دوره‌ های کوتاه که معمولا دو ساعته هستند. این حالت گاهی پرخوری نامیده می‌ شود و در این زمان ها فرد نمی تواند از غذا خوردن دست بردارد. ۲.برداشتن گام هایی در جهت جبران آن دوره های پرخوری مانند ورزش سنگین و زیاد،روزه داری و پاکسازی.

علائم پرخوری عصبی:

 افراد مبتلا به پرخوری عصبی اغلب از نظر پزشکی شاخص توده بدنی سالمی دارند و همین موضوع تشخیص این اختلال را در فرد دشوار می سازد. این افراد ممکن است نگران افزایش وزن خود باشند و تغییرات خلقی و کناره گیری اجتماعی را تجربه کنند.در مبتلایان به پرخوری عصبی کمبود های تغذیه ای، عدم تعادل شیمیایی و تاثیر آن بر سیستم گوارشی می تواند موجب بروز علائم و نشانه های فیزیکی شود.این علائم با مرور زمان بیشتر شده و شامل موارد زیر می شوند:

 ناخن های شکننده_مو و پوست خشک_ ضعف و خستگی_ قاعدگی نامنظم_ تورم غدد لنفاوی_ یبوست و سایر مشکلات مربوط به روده_ گلو درد ملتهب و دائمی_ مشکلات کلیوی_اسپاسم عضلانی_ پوکی و نرمی استخوان_ مشکلات قلبی_ کم آبی شدید_ تشنج

 پرخوری عصبی اغلب در همراهی با مشکلات بهداشت روانی دیگر مانند اضطراب و افسردگی نیز دیده می‌ شود. که بدون درمان این ها نیز می‌ توانند عوارضی ایجاد کند.

درمان پرخوری عصبی:

 پرخوری عصبی یک وضعیت بهداشت جسمی و روانی جدی می باشد که نیاز به تشخیص و درمان مناسب دارد. پس از تشخیص این اختلال ممکن است ترکیبی از روان درمانی، درمان پزشکی و مشاوره تغذیه برای فرد تجویز شود.

رفتاردرمانی پرخوری عصبی:

متخصص های سلامت روانی ممکن است از روش‌ های مختلف درمانی برای درمان پرخوری عصبی استفاده کنند و از ابزارهای متفاوتی در جهت پیشبرد وضعیت بهبودی افراد مبتلا بهره ببرند.

 خط اول درمان پرخوری عصبی معمولاً رفتار درمانی شناختی برای فرد می باشد.

رفتار درمانی شناختی چیست؟

.این روش در واقع ترکیبی از رفتار درمانی و شناخت درمانی بوده و به چگونگی تاثیر گذاری افکار و عقاید اشخاص بر عملکرد و روحیه آن ها تکیه دارد. رفتار درمانی شناختی اغلب به مشکلات فعلی شخص و چگونگی حل کردن آن ها توجه میکند.هدف بلند مدت در این درمان این است که، الگو های فکری و رفتاری فرد را به الگو های سالم تر و مناسب تر تغییر دهد.

رفتار درمانی شناختی یک نوع روان درمانی کوتاه است و بر مسائل حال حاضر تمرکز دارد و مبنی بر این نظریه است که شیوه تفکر و احساس فرد در شیوه رفتار او اثر می گذارد.

 تمرکز این رویکرد بر روی حل مشکل است و هدف آن تغییر الگوی فکری مراجع در جهت تغییر پاسخ او به موقعیت‌ های سخت می باشد.

رفتار درمانی شناختی می تواند در بسیاری از مسائل و مشکلات سلامت روان استفاده شود. این روش توسط بهترین متخصص روانشناس و متخصصان روانپزشک برای درمان اختلالات روانی به کار می رود.