به عنوان یک اختلال طیف، درک اوتیسم به آسانی سایر اختلالات عصبی یا رشدی نیست، زیرا بروز هر علامت طیف از فردی به فرد دیگر متفاوت است.با وجود اطلاعات نادرست و تناقضات فراوان پیرامون اوتیسم، تصمیم گرفتیم مقاله ای در زمینه 5 نکته درباره اتیسم بنویسیم تا به شما در درک بیشتر این اختلال کمک کنیم.
خیلی سریع به تعدادی ازاین حقایق ندانسته اشاره میکنم،همراه من باشید:
الف) اوتیسم تمام گروه های قومی و اجتماعی-اقتصادی را تحت تاثیر قرار میدهد با این حال، گروه های اقلیت تمایل به بروز کمتر اوتیسم دارند.
ب)از هر 44 کودک در ایالات متحده، یک کودک مبتلا به اوتیسم تشخیص داده می شود؛شیوع اوتیسم در پسران از هر 27 نفر 1نفر که بیشتر از دختران با نسبت 1 از 116 نفر است و کودکان مبتلا به اوتیسم را می توان از 18 ماهگی به بعد تشخیص داد.
ج)چهل و چهار درصد از کودکان مبتلا به اوتیسم دارای ضریب هوشی بالاتر از حد طبیعی هستند در حالی که 31 درصد دارای ضریب هوشی پایین زیر 70 هستند.
د)شیوع اوتیسم بیشتر از دیابت و سرطان دوران کودکی است.
و)اوتیسم کل بدن و عملکردهای آن از جمله رژیم غذایی، خواب، خلق و خو و همچنین رفتار را تحت تاثیر قرار می دهد. در حال حاضر هیچ درمانی شناخته شده برای اوتیسم وجود ندارد.
اکنون که از این حقایق سریع آگاه شدید، اجازه دهید در ادامه به رایج ترین افسانه های اوتیسم و حقیقت در مورد 5 نکته درباره اتیسم بپردازیم:
افسانه شماره 1: افراد اوتیستیک بیمار روانی هستند
افراد مبتلا به اوتیسم دو برابر بیشتر احتمال دارد از یک اختلال سلامت روان رنج ببرند. به خصوص زمانی که به موقع تشخیص داده نشود و مداخله مناسب انجام نشود.
با این حال، داشتن اوتیسم باعث “بیماری روانی” نمی شود.در عوض، اوتیسم ساختار مغز را تحت تأثیر قرار می دهد زیرا به عنوان یک اختلال عصبی طبقه بندی می شود وهمچنین بر الگوهای رفتاری تأثیر می گذارد و می تواند منجر به تأخیرهای شناختی گردد.
افسانه شماره 2: اوتیسم فقط برای کودکان است
اختلال طیف اوتیسم همه نوع افراد را بدون توجه به نژاد، سن یا وضعیت اجتماعی-اقتصادی آنها تحت تاثیر قرار می دهد.
کودکان مبتلا به اوتیسم می توانند بزرگ شوند و تبدیل به نوجوان یا حتی بزرگسالی شوند که تشخیص داده نشود. مگر اینکه یک متخصص یا آشنا به اوتیسم بتواند علائم واضح این اختلال را نشان دهد.اینجاست که آگاهی از علائم اوتیسم بسیار مهم است.
شایع ترین علائم اوتیسم در همه ی سنین عبارتند از:
سخنرانی تاخیری، اجتناب از تماس چشمی، به راحتی از تغییرات جزئی ناراحت می شوند. مانند تغییر روال در برنامه ها، واکنش‌های غیرمنتظره به محرک‌های حسی مانند لمس، صدا، بینایی، بویایی یا چشایی، مشکل در نشان دادن یا درک احساسات افراد، تثبیت بر روی اشیاء و موضوعات یا فعالیت های خاص، رفتارهای تکراری مانند تکان دادن، چرخیدن، پریدن یا تکان دادن دست و تشنج.
اگر فکر می کنید کودک یا فردی که می شناسید مبتلا به اوتیسم است، بهتر است برای انجام مداخله مناسب از متخصص کمک بگیرید.
افسانه شماره 3: کودکان مبتلا به اوتیسم می توانند رشد کنند
کودکان مبتلا به اوتیسم نمی توانند از این اختلال پیشی بگیرند. زیرا این یک مرحله نیست. در واقع اوتیسم یک اختلال مادام العمر است؛ تنها راهی که فرد مبتلا به اوتیسم می تواند علائم خود را مدیریت کند، از طریق درمان های خاص مانند رفتار درمانی، گفتاردرمانی و کاردرمانی کاربردی است.رژیم غذایی مناسب و ورزش نیز در مدیریت اوتیسم نقش دارد.
افسانه شماره 4: افراد مبتلا به اوتیسم نمی توانند ارتباط برقرار کنند
یکی از رایج ترین باورهای غلط در میان افراد مبتلا به اوتیسم این است که آنها نمی خواهند با دیگران رابطه برقرار کنند. حقیقت این است که افراد مبتلا به اوتیسم در واقع می خواهند با همسالان و خانواده خود رابطه برقرار کنند وتعاملات اجتماعی برای آنها چالش بزرگی است. زیرا افراد در این طیف در درک نشانه های اجتماعی مشکل دارند و بدان معنا نیست که آنها نمی خواهند هیچ نوع رابطه ای با افراد دیگر ایجاد کنند.
اینجاست که ارائه حمایت عاطفی، راهنمایی و درک آنها در سطحی متفاوت می‌تواند تفاوت‌های زیادی را برای کسانی که در این طیف هستند ایجاد کند.
افسانه شماره 5: واکسن ها باعث اوتیسم می شوند.
زمانی تصور می شد که ماده تشکیل دهنده واکسن تیمروسال باعث اختلال طیف اوتیسم می شود. هنگامی که ماده مورد بحث از واکسن حذف شد،موارد اوتیسم به جای کاهش یافتن افزایش یافت. این فقط ثابت کرد که واکسن ها درواقع باعث اوتیسم نمی شوند.
از آن زمان، تحقیقات زیادی برای شناخت علت اصلی اوتیسم انجام شده است، زیرا هیچ علت واحدی برای ایجاد این اختلال شناسایی نشده است. با این حال، چند دلیل وجود دارد که چرا یک کودک یا فرد ممکن است به اوتیسم مبتلا شود، از جمله عوامل ژنتیکی و محیطی مانند موارد زیر:
- جهش های ژنتیکی یا ناهنجاری های کروموزومی
- عوارض زایمان مانند زایمان زودرس یا وزن کم هنگام تولد
- وراثت
- کودکانی که از والدین مسن تر متولد می شوند
- عدم تعادل متابولیک
- سابقه عفونت مادر در دوران بارداری
- داروهای دوران بارداری یا قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی
- سلامت ضعیف مادر
خب تا به اینجا 5 افسانه شایع را رد کرده و با یکدیگر هرکدام را بررسی کردیم، اما اجازه دهید در آخربه یک افسانه مهم دیگر نیز اشاره کنم چرا که آگاه نبودن از آن، باعث گرفتار شدن در تله ی سودجویان و کلاهبرداران می گردد.
افسانه ی آخر: درمانی برای اوتیسم وجود دارد
متأسفانه، اوتیسم درمان شناخته شده ای ندارد. در حال حاضر، افراد مبتلا به اوتیسم علائم خود را با کمک توانبخشی(گفتاردرمانی، کاردرمانی، رفتاردرمانی و…) وراه های درمانی مشابه مدیریت می کنند. از آنجایی که اوتیسم یک اختلال مادام العمر است، غربالگری و ارزیابی زایمان برای تشخیص زودهنگام و مداخله بسیار مهم است.
غربالگری اوتیسم را می توان از 18 تا 24 ماهگی انجام داد؛ این معمولاً توسط متخصصان رشد یا متخصص اطفال انجام می شود. هنگامی که کودک مبتلا به اوتیسم تشخیص داده می شود، می تواند درمان و حمایت مناسب را برای مدیریت و بهبود علائم خود در طول زمان دریافت کند.
جدای از درمان، رژیم غذایی مناسب، خواب کافی، ورزش و از همه مهمتر حمایت عاطفی و اخلاقی اعضای نزدیک خانواده به کودکان و افراد مبتلا به اوتیسم کمک می کند تا به بهترین شکل با اختلال خود کنار بیایند.
با دانستن این حقایق اوتیسم و 5 نکته درباره اتیسم، می توانید به راحتی افسانه های مربوط به اختلال طیف را شناسایی کنید. وبه افراد مبتلا کمک موثرتری کنید.
