تست اوتیسم در کودکان

تست اوتیسم در کودکان

ارزیابی اختلال طیف اوتیسم در کودکان توسط تیمی از متخصصین شامل نورولوژیست اطفال،پزشک اطفال، روانپزشک اطفال، روانشناس کودک،گفتاردرمانگر و کاردرمانگر انجام میشود. این ارزیابی ها شامل ارزیابی های پزشکی و رشدی مربوطه می باشد که متخصص از تست های غربالگری و تشخیصی ،مصاحبه های بالینی،معاینات و در صورت لزوم آزمایشات پزشکی استفاده میکند. تست های غربالگری و تشخیصی براساس علایم مشروح درDSM5 یا راهنمای تشخیص گذاری اختلالات روانپزشکی ویرایش 5ام با مشاهده ی علایم بالینی کودک تدوین شده اند. در ادامه به بررسی روند تشخیص گذاری و تست های مورد استفاده و تست اوتیسم در کودکان در هر دو ارزیابی پزشکی و رشدی میپردازیم.

ارزیابی پزشکی در اتیسم شامل مصاحبه های بالینی، تست های مربوطه و در صورت لزوم آزمایشات مربوطه توسط نورولوژیست اطفال،پزشک اطفال و روانپزشک اطفال صورت میگیرد.

مصاحبه ی بالینی شامل گفت و گوی پزشک و والدین درباره ی علایم کودک و تاریخچه گیری پزشکی و خانوادگی کودک است. در تاریخچه ی پزشکی سوالاتی درباره ی مشکلات حین،قبل و بعد بارداری مادر، تولد نارس، سابقه ی تشنج وصرع در کودک، بیماری، جراحت وضربه ها و صدمات از والدین پرسیده میشود.

در تاریخچه ی خانوادگی سوالاتی درباره ی وجود هرگونه اختلال روانپزشکی مشابه همچون اتیسم، اضطراب، افسردگی مشکلات زبان ومهارت های اجتماعی و سندروم ها و اختلالات ژنتیکی در والدین یا اعضای نزدیک کودک پرسیده میشود.

معاینه های پزشکی

بررسی و معاینه ی دقیق

قد کودک

وزن کودک

دور سر کودک

وجود نقایص قلبی

تعادل

تون و قدرت عضلات (ارزیابی نورولوژیک)

بررسی مشکلات خواب

بررسی مشکلات غدد

صورت می گیرد تا در صورت لزوم سایر ارجاعات و لزوم ارزیابی های آزمایشگاهی و پاراکلینیکی صورت پذیرد.

تست اوتیسم در کودکان

تست های غربالگری و تشخیصی برای این مورد استفاده میگردد. این تست ها یا به صورت پرسشنامه یعنی سوال و جواب متخصص و والدین یا چک لیست یعنی بررسی فهرستی علایم کودک می باشند. در تست های غربالگری پزشک به مرور سریع علایم از طریق ابزارهای استاندارد مربوطه می پردازد اما در تست تشخیصی با کمک ابزارهای استاندارد دیگری که به طور جزئی تر طراحی شده اند به بررسی کودک میپردازد.

تست های غربالگری:
از جمله تست های غربالگری میتوان

  • تست فارسی هیوا (توسط دکتر علی صمدی)
  • M-CHAT یا نسخه ی اصلاح شده ی اختلال طیغ اتیسم طفولیت
  • ASQ یاپرسشنامه ی سنین و مراحل
  • STAT یا ابزار عربالگری برای اتیسم در کودکان کوچک و نوپایان
  • PEDS یا سنجش والدین از مراحل رشد را نام برد.

 البته مرکز بین المللی نقایص و ناتوانی های تولد(NCBDD ) پیشنهاد میدهد تا تمامی کودکان در سنین 9 و18 و 24 یا 30 ماهگی غربالگری شوند تا تشخیص ها و اقدامات درمانی به هنگام در کودکان در معرض خطر صورت گیرد. در صورتی که نتایج تست های غربالگری نقایص اولیه را نشان دهند تست های تشخیصی انجام میشوند.

تست های تشخیصی:
همانگونه که از نام آن ها پیداست ازنتایج  این تست ها در کنار “نتایج ارزیابی های گفتاردرمان و کاردرمان ” برای تشخیص گذاری نهایی کودک  استفاده میشود. این تست ها جزئی تر بوده و نسبت به تست های غربالگری زمان بیشتری میبرند.

از جمله ی این تست ها میتوان موارد زیر را نام برد:

ADI_R یا نسخه ی تجدید نظر تشخیص اتیسم: برای ارزیابی در کودکان و بزرگسالان با سن عقلی در سه حیطه ی ارتباط، تعامل اجتماعی دو سویه و رفتارهای تکراری

ADOS_G یا برنامه ی عمومی مشاهده ی تشخیصی اتیسم : ارزیابی مشاهده ای تعامل اجتماعی ،بازی،استفاده ی تخیلی از ابزارها برای افراد مشکوک اتیسم

GARS_2 یا GARS_3 یا نسخه ی دوم و سوم معیار نمره دهی اتیسم گیلیام  که متخصصان هم چون گفتاردرمانان نیز و سایرین میتوانند ازآن بهره برده و برای سنین 3تا 22 سالگی مورد استفاده قرار میگیرد.به کمک این تست شدت اختلال نیز مشخص میشود. بسته به نظر متخصص و دردسترسی،از یک یا چند تست استفاده میشود.

تست های آزمایشگاهی

این تست ها برای ارزیابی های ژنتیکی و یا متابولیسمی مورد نیاز براساس نتایج معاینه ی بالینی و تاریخچه گیری های پزشکی و خانوادگی انجام میگیرد.  

ارزیابی های رشدی

این ارزیابی ها توسط گفتاردرمانان،کاردرمانان و روانشناسان کودک انجام میشود.

این ارزیابی ها به دو منظور صورت میگیرند:

1.توصیف مهارت های فعلی کودک

2.توصیف تاخیرهای احتمالی هوشی،زبانی،حسی و حرکتی

این ارزیابی های نیز در دو مرحله بر حسب مهارت مورد بررسی صورت میپذیرد:

1.مصاحبه با والدین و ثبت اطلاعات آنان

2. ارزیابی هایی با ابزارهای رسمی مثل تست های رسمی و یا به شکل غیر رسمی

مصاحبه ی با والدین

برای شروع این ارزیابی ها ابتدا از اطلاعات والدین به عنوان افرادی که بیشترین زمان را با کودک خود سپری میکنند و اطلاعات بیشتری داشته استفاده میکنند؛ این اطلاعات به سه طریقه انجام میشود

1.متخصص سوالاتی متناسب با حیطه ی مورد بررسی از والدین میپرسد.

2.یا والدین پرسشنامه ای مرتبط با مهارت مورد بررسی به طور مثال مهارت های زبانی و ارتباطی را پر میکنند.

3.والدین و متخصص مربوطه درباره با دغدغه ها و نگرانی های آنان صحبت می کنند

ارزیابی های رسمی و غیررسمی

کاردرمانگران،گفتاردرمانگران و روانشناسان با توجه به مواردی چون

حیطه ی کاری خود

 براساس شدت آسیب

 نتایج گزارش والدین مهارت های کودکان

 را با تست های رسمی یا غیر رسمی بررسی میکنند.

در تمامی این روشها متخصص با قراردادن وسایل یا در یک شرایط برنامه ریزی شده براساس مهارت مورد بررسی،به مشاهده ی رفتارهای کودک میپردازد.

برای مثال گفتار درمانان از ابزارهای رسمی و غیر رسمی برای سنجش

-درخواست

-مخالفت

-توجه اشتراکی

-تعامل اجتماعی یا فعالیت هایی برای جلب توجه

-روشهایی که کودک با استفاده از آنان مقاصد ارتباطی فوق را عملی میسازد همچون واژگان،حرکات دست،اشاره و..

-تماس چشمی

-میزان توجه و…

پس از ثبت مشاهدات،متخصصین نتایج حاصل از ارزیابی های مربوط به حیطه ی کاری،و ارزیابی سایر اعضای تیم،شدت و سطح فعلی کودک را تعیین کرده و اقدامات درمانی را آغار میکنند. در انتها لازم به ذکر است،ارزیابی فرآیندی همیشگی و پویاست تا تغییرات کودک در طی زمان ثبت شوند.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

تماس و مشاوره