سلام وقتتون بخیر
میخواستم گزارش وضعیت پسرم به شماره پرونده 1947 بعد از هشت جلسه کار درمانی با خانم محمودی و هشت جلسه گفتار درمانی با خانم کوهستانی رو خدمتتون ارائه بدم .
از لحاظ توجه به محیط و ارتباط چشمی خیلی پیشرفت کرده ، الان ارتباط چشمی با من و پدرش ممتد شده و دیگه با غریبه ها هم ارتباط چشمی میگیره ، دیگه از مکان های جدید نمیترسه ، از افراد جدید نمیترسه ، حتی تازگی پرستارش رو عوض کردم اما از همون اولش ارتباط خوبی گرفت و مشکلی نداره ، خیلی هوشیار تر شده جوری که هر کس می بینتش متوجه تغییرش میشه ، خیلی فعال شده حتی وقتی که می خواد بازی کنه جایی بازی می کنه که من هستم و دیگه دوست نداره تنها بازی کنه ، از لحاظ درکی خیلی پیشرفت کرده و متوجه حرفامون میشه ، به درک کلی واژگان جدید رسیده ، دستور پذیری خیلی از افعال پر کاربرد رو داره ، از لحاظ گفتاری قبلا محدود صدا سازی داشت الان هم همون صدا سازی بیشتر شده اما صداهای جدید چند تا اضافه شده اما خیلی کم و هر از گاهی استفاده میکنه ، الان دیگه ما اشاره میکنیم توجه میکنه ، خودش به صفحات کتاب اشاره می کنه ولی هنوز یاد نگرفته چیزی که می خواد بهش اشاره کنه و بیشتر گاهی دستشو دراز میکنه اما از انگشت اشاره استفاده نمیکنه ، وقتی پارک میریم خودش از پله ها بالا میره و سرسره بازی میکنه و بچه ها که ذوق میکنن اونم ذوق میکنه ، اما خوب چون به جز پارک جای دیگه با بچه ها در ارتباط نیست از لحاظ تقلید یکم عقبه و به خاطر لجبازیی هم که پیدا کرده خیلی از تمرین ها رو نمیتونم باهاش انجام بدم از جمله همین تقلید .
